بسم الله  الرحمن  الرحیم


سَنُریهِمْ آیاتِنا فِی الْآفاقِ وَ فی‏ أَنْفُسِهِمْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ
سوره مبارکه فصلت آیه 53

إِنَّ رُوحَ الْمُؤْمِنِ لَأَشَدُّ اتِّصَالًا بِرُوحِ اللَّهِ مِنِ اتِّصَالِ شُعَاعِ الشَّمْسِ بِهَا
اصول کافی، ج2، ص166


عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت همه سروران عزیز، برادران و خواهران محترم،

در این وبلاگ، یادداشت ها و مقالات حقیر و برخی مطالبی که آنها را سودمند می یابم، در موضوعات مختلف، درج خواهد شد إن شاء الله تعالی.


انتقادات و پیشنهادات شما عزیزان راهگشای ما خواهد بود.








یک جمله مهم و یک شعر بسیار زیبا از رهبر فقید انقلاب، خمینی کبیر، حضرت روح الله رحمةالله‌علیه :


چهره نورانى اسلام را براى جهانیان روشن نمایند، که اگر این چهره، با آن‏ جمال جمیل که قرآن و سنت در همه ابعاد به آن دعوت کرده‏ اند، از زیر نقاب‏ مخالفان اسلام و کج‏ فهمی هاى دوستان خودنمایى نماید، اسلام جهانگیر خواهد شد.


در حـلقــه درویـش نـدیـدیـم صفایـی

در صـومعــه از او نشنیــدیـم نــدایـی

در مـدرسه از دوسـت نخـواندیـم کتابی

در مـأذنـه از یـار نـدیـدیــم صـدایـی

در جمـع کتـب هیـچ حجـابی نـدریدیم

در درس صـحـف راه نبـردیـم بـجـائـی

در بتکـده عمـری بـه بطالـت گذراندیـم

در جمـع حریـفان نـه دوائی و نـه دائی

در جـرگـه عشـاق روم بـلـکه بیــابــم

از گـلشــن دلــدار نسیمــی رد پـایــی

این ما‌و‌منی جمله زعقل است و عقال است

در خلوت مستان نه ‌منی هست و نه ‌مایی

 

 

-------------------------------------------------------------------------------



شیخ‌ جلیل القدر أبی‌ جعفر أحمد بن‌ محمّد ابن‌ خالد برقی که‌ مقدّم‌ بر کلینی‌ بوده‌ و در سلسله مشایخ‌ اجازات‌ او قرار دارد، در کتاب‌ «المحاسن‌» خود، از أحمد بن‌ أبی‌ عبدالله‌ برقی‌، از عبدالرّحمن‌ بن‌ حَمّاد، از حَنّان‌ بن‌ سَدیر، از أبی‌عبدالله‌ علیه‌ السّلام‌ روایت‌ کرده‌ است‌ که‌ قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی‌ اللَهُ عَلَیْهِ وَ ءَالِهِ: قَالَ اللَهُ:

مَا تَحَبَّبَ إلَیَّ عَبْدِی‌ بِشَیْءٍ أَحَبَّ إلَیَّ مِمَّا افْتَرَضْتُهُ عَلَیْهِ. وَ إنَّهُ لَیَتَحَبَّبُ إلَیَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّی‌ أُحِبَّهُ. فَإذَا أَحْبَبْتُهُ کُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِی‌ یَسْمَعُ بِهِ، وَ بَصَرَهُ الَّذِی‌ یُبْصِرُ بِهِ، وَ لِسَانَهُ الَّذِی‌ یَنْطِقُ بِهِ، وَ یَدَهُ الَّتِی‌ یَبْطِشُ بِهَا، وَ رِجْلَهُ الَّتِی‌ یَمْشِی‌ بِهَا. إذَا دَعَانِی‌ أَجَبْتُهُ، وَ إذَا سَأَلَنِی‌ أَعْطَیْتُهُ.


رسول‌ خدا صلّی‌ الله‌ علیه‌ وآله‌ فرمود: خداوند فرمود:

هیچ‌ بنده‌ای‌ به‌ سوی‌ من‌ اسباب‌ محبّت‌ خود را فراهم‌ نمی‌سازد که‌ محبوبتر باشد نزد من‌ از آنچه‌ را که‌ من‌ بر وی‌ واجب‌ نموده‌ام‌. و بطور حتم‌ و یقین‌ بندۀ من‌ به‌ سوی‌ من‌ اسباب‌ محبّتش‌ را گرد می‌آورد با بجا آوردن‌ کارهای‌ مستحب، تا جائی‌ که‌ من‌ او را دوست‌ دارم‌. پس‌ چون‌ من‌ او را دوست‌ داشتم‌، من‌ گوش‌ او هستم‌ که‌ با آن‌ می‌شنود، و چشم‌ او هستم‌ که‌ با آن‌ می‌بیند، و زبان‌ او هستم‌ که‌ با آن‌ سخن‌ می‌گوید، و دست‌ او هستم‌ که‌ با آن‌ می‌دهد و می‌گیرد، و پای‌ او هستم‌ که‌ با آن‌ راه‌ می‌رود. وقتیکه‌ مرا بخواند اجابت‌ می‌کنم‌، و وقتیکه‌ از من‌ درخواست‌ کند به‌ او می‌دهم.‌

کتابِ شریفِ الله شناسی، ج1 ص281 مرحوم علامه آیت‌الله سیدمحمدحسین حسینی طهرانی







أللّهُمَّ وَفِّقنَا لِمَا تُحِبُّ وَ تَرضَی